*
Sevgi,
*
Kainatın yaratılış nedeni.
İnsanın da…
Sevgi var olma nedenimiz, onsuz yaşam olmaz.
*
Ancak karşılıklı olduğu zaman daha güzel.
*
Önce yaratan sever, sonra yaratılan.
*
Dost pazar eyledi geldi beri
Gönül bohçasını serdi belli
Bin gönülde yeri vardı
Bir gönüldür deli oldu.
*
Sevginin nereye yönlendirileceği de çok önemli.
*
Sübhana kul olduk
Serdik gönlü bin kere
Ol sevdiğin bulduk
Verdik gönlü bir yere
*
Kazandığınız kadar kazancınızı nereye harcayacağınız da önemli.
*
Rahmana yol bulduk
Yoluna kul vardık
Rahmeti bol bulduk
Aleme derman diye
*
İşte, insan cümleyi nasıl sever? Yunus’un misali yaratandan ötürü… Yaratanın verdiği sevgiyi duyamayan, alemi nasıl sever?
*
Yunus dertli imiş
Derdi derman imiş
Allah sevi imiş
Sevi püryan ola.
*
Veysel misali eğlenecek yer lazım.
*
Tene gerekmez aşk
Aşka can gerek
Can, aşkla bulur canını
Can da bulur aşk cananını
*
Biraz yarenlik edelim.
*
Zatın ile birsin
Bin bildiğin var senin
Bir gönüldür girdiğin
Bir bildiğin var senin
*
Avutursun ahu ile
Dervişlerin ya hu ile
Söylen sözü benim ile
Çok bildiğin var senin
*
Hepinizi sevdik…
*
“Seven arar imiş
Arayan bulur imiş
Bulanlar,
Arayanlar imiş.”
*
Diyeceğimizi diyelim.
*
Sevenlerin dikkatine
Ne yazdıksa rahmet ile
Bir söyledik sevi ile
Kesretine ayan ola
*
ahi kul ahmed