Sevgili ……….,
Selam saygı ve muhabbetlerimi sunar ellerinden öperim.
Şu birkaç hususu sadece bil istedim. Fakat yanlış da anlama. Hüsnü zan et. Bunlar benim senden talep ettiğim şeyler değil zaten.
Aşık Paşa’nın hayatını 183 beyit olarak yazdıktan sonra sağ omzumdan teşekkür için geldi ve “şiirlerinle amel eden kişiye senin şefaatin vacip olsun” dedi. Yani önce şiirlerin kurana uygunluğunu tasdik edip amel edilebilir olduğunu da söylemiş oldu.
Bir an uyandım ve ahretten geriye gelirken ölüm anı aklıma geldi. Hemen ona “ya sekerat hali ne olacak?” dedim. 1 dakika kayboldu. Kaftanıyla geri geldi ve “kabul oldu” dedi.
Hemen aklıma ümmetin bu dünyadaki dertleri geldi ve ağlayarak çöktüm. Ve şöyle dedim. “ya ümmetin bu dünyadaki dertleri ne olacak?” dedim. Yine 1 dakika boyunca gidip geri geldi. Ve “kabul oldu” dedi.
Bunların doğruluğundan emin olmak istedim ve Allah’a dua ettim. O da rüya yoluyla bu yaşananların doğruluğunu gösterdi elhamdülillah.
……..ğım sonuç olarak şiirlerimizdeki en az bir İslami hususla amel etmeyen kişiye faydalı olmamız asla mümkün değil.
Sen kimsin diyebilirsin? Biz kendimizi göremeyiz. Başkası dışarıdan görür.
Belki diyeceğin bir şey olur dedim hani..
aşık ahmed
Not: Şefaat Cenab-ı Hakk’ın iznine bağlı olan bir husustur.Yukarıda Aşık Paşa’nın bize ” amel edenlere şefaatin vacip olsun” demesi Allahın rıza ve iznini çekmeğe yönelik bir DUA olarak kabul edilmelidir. kimse şimdiden kendini şefaate yetkili görmüyor. İkinci olarak bizim şiirlerimiz TEVHİD eşliğinde verilmektedir. Şirksiz tevhidi yaşayan bir kimsenin cennete yaklaştığı da kabul edilmelidir. Artık bu kişiye bi iznillah şefaat de kolaylaşmış demektir. çünkü ahir zamanda şirksiz inanmak büyük makam demektir. vesselam..