kurak toprakta bile merhamet biter derler
sizin bahçede bile merhamet gülü biter
biliyorum siz bununla insan olursunuz
sizin insanlık suyunuz merhamert
gözleriniz merhamet ışıldıyor pırıl pırıl
siz ne kadar insansınız ışıl ışıl
haydi önce yüreğin depreşsin gümbür gümbür
bu güne kadar nerdeydim de nefsine biraz
tövbe ettir onu kucağında günahkar
sakın affetme onu bir daha merhametli olana kadar
çalıştığın yerdeki temizlikçilerin ne yediğini de sormamıştın
selamını almamış teşekkürü makamlılara paralılara
içi kof lacivertli şapşallara has kılmıştın
şimdi artık insan ol,
merhametli oldukça insan ol
*
biraz otobüse bin
kıçını sürtsünler
ayağına bassınlar
ağızları koksun
ve uzağa gitmeden insan olduğunu anla benim gibi
öyle havalı koltuklara oturma sende
20 yıldır sandelyede oturan bu fakiri düşün
bir müfettiş neden oturmazmış biraz kaşın
kişlikte aşağı inmeden insana hizmet nasıl olur
nasıl olur benliği kırmadan insan olmak
sana hep dediler koçum aslansın sen
hep at gibi koşarsın sen
lakin seklemleri kim taşıyacaktı
kim eşşek olacaktı
ya at dayısına özenen katır
sonuçta hiç kimse eşşek olmayacaktı
fakat seklemler insanı eşşek yapacaktı
iş kutsaldı aslında fakat taşıyan çok garip kalmıştı
zaten artık sabır eşşeklerin sanatıydı
insan artık elini atıp almalıydı
kanaat tembelliğin akranıydı
*
daima risk almalıydı risk
biraz faiz olabilirdi ama büyümezse batardı
büyü daima büyü
yoksa silinirsin derdi danışman
babam zaten eski kafa süleyman
kim demiş faiz 30 zina kadar
bunlar gerici zaman siler herşeyi, akar
sen şimdilik bağır bağırdığın kadar
elbet alçak bir kapıda eğilene kadar
*
merhamet
seninle özdeşim desem
en güzel türkülerimi sana söylesem
senin güllerini her gece gözyaşlarımla sulasam
*
bugün afrika
yarın filistin
öbürgün libya
şimdilerde suriyede patladı kavurgan
bana ağlayacak çok şey veriyorsun bak
şaşırdım hangisine bir serum takayım
ey merkez efendi merkez efendi
nerden dedin aynısını diye
biraz da sen merhametli olamaz mıydın
güller yandı kullar yandı kullar yandı
nice koçyiğitler bir bir kurşuna düştü
bacılar yavrular açtı açıktı
kadere bırakan kullar utansın
duymadım diyen kulağa kurşun dökülsün
görmedim diyen gözlere mil çeksinler
seyrede seyrede kanıksayan gönüller paralansın
şu kahrolası katı kalpler, katı kalpler
senin kapındaki sürgüler kırılsın
*
sen misin merhamet sarayı ki bitirdiğin bir şey yok
100 kapılı derlerdi sana ne oldu kapılarının nirengi
insan olmak için bu kapıları kırmak gerekti
haydi sen kır kapını da ben merhamet olup gireyim içeri
yoksa adamdan saymayacaklar bundan böyle seni
bir avuç toprakta da gül biter 100 kapılı sarayda da
artık sen suyunu ver şu güllerin biraz da
insan oğlu insan ol gül verip nazla
haydi ser neyin varsa
şimdi insan oldun ya
*
ahi kul ahmed