ahilik,ahi,ahi evran,islam,aşıkpaşa,kırşehir,ahmedi gülşehri,selçuklu,osmanlı,insan,güzel ahlak
Yar elinden bade içtim sorulmaz
Ela göze sürme çeker aldırmaz
Ben bu yare niza etsem alınmaz
Bir zülfü siyaha sözüm var benim
Ak ellere al kınalar yakışır
Sırma kola altun akçe takışır
İnce belden al kuşaklar çözülür
Bir yavru ceylana zülfem var benim
Ahmed kumaşın burada satılmaz
Okka okka günah döksen azalmaz
Güzel ile sohbet kârı nico’lmaz
Bir gökçe geline kastım var benim
Yiğit olan sabır küpün kırdırmaz
Güzel olan gökçe olur söyletmez
Muhanete çanak tutmak yaraşmaz
Bir kaşı kemane yazgım var benim
Severim de göğnüm geçmez güzelden
Bahasıdır candan geçmek tezelden
Seni benden beni senden çalandan
Bir sevi kuluna canım var benim
Ak memeler domur domur başlanır
Zülfünü salma gel gönlüm hoşlanır
Bu garibe kuyu kazma darlanır
Bir güzel nazına katlim var benim
Al yanağın helal düşer allanır
Gonca gülün deste deste koklanır
İnce beller usul boylar şartlanır
Bir avaz saza yaylağım var benim
Gül dalında har mı olur yakmağa
Geyme dedim geydin allar nitmeğe
Sorsam bilmez kimler ile dostluğa
Bir teni tazeye canım var benim
Güzel seni sevmek alem cevridir
Candan geçmek ola derviş sırrıdır
Can verip de canan sevmek aşkıdır
Bir yari ahmede zühdüm var benim
Yar senin menendin yok şu alemde
Kaç yiğit kırıldı canan diyende
Sen beni darıldı kanda yazanda
Bir lebi zalime tutkum var benim
Dost bahçasının bülbülü ötermiş
Bülbül kim gülü sırlayan ahmedmiş
Aşka düşmek candan âlâ belaymış
Bir canı ziyana kanım var benim
Yaşar oldum yazgı diye kaderden
Naçar kaldım canım ister tenimden
Dara düştüm nazlı diye ölekten
Bir canı kudrete dehrim var benim
Ahi kul ahmedim yoktur zararım
Uğrun uğrun güzel sevmek sanatım
Canı verdim yetmez dedi cananım
Bir gönül mahına sorgum var benim
aşık ahi kul ahmede yazmak nasib olmuştur