İlmi yüzünden okuma
Amel düz onu yarına
Aç gönlünü var batına
Muhabbettir aşk zahirim
***
İlim okur kendin bilmez
Özü dahi meyve vermez
Hayvan olsa seklem çekmez
Muhabbettir hep koştuğum
***
Ben ilimde gark olmuşam
Dil ile hu söyleşirem
Sıfatım ermez cahilem
Muhabbettir tek bildiğim
**
Canım seni sevelidir
Halden hale düşelidir
Mutmainde sakin sular
Muhabbettir bu akdığım
***
Ne elif okudum ne mim
Muhabbettir ol düştüğüm
Kim ne bilir ki yandığım
Muhabbettir kul olduğum
***
Benim gibi yok mücrim kul
Arayı Müslimlerde bul
Okuduğum din ilmi usul
Muhabbettir var gittiğim
***
Mescit medresede talim
Talime kattım kırk ilim
Hasılı vardım gonca gülüm
Muhabbettir gül verdiğim
***
Ne ilmde ne hikmette
Bulamadım sırrına ere
Bir acaib kul var sene
Muhabbettir sır bildiğim
***
Bir gönülü yıktın ise
İlmü amel uça gide
Arif ol gönül tahtında
Muhabbettir düş gördüğüm
***
İlim bir göz hicabıdır
Dünya ahir hesabıdır
Aşk okuyan varak nedir
Muhabbettir hep dediğim
***
İlimden mana ibrettir
Hak yolda kahrı aladır
Kör kuyuya taşlar nedir
Muhabbettir ne çektiğim
***
Yerde gökte bu aşk ile
Aşkın dengi hangi söze
Ahmed garib nerden bile
Muhabbettir tüm bildiğim
ahi kul ahmed
Bir yanıt bırakın