Yollar uzun ağar çeker
Severim sevdiğim seni
Söyler dilim sıla çeker
Severim sevdiğim seni
Muradına ermek diler
Çifte güzel sarmak ister
İnci mercan takmak diler
Severim cananım seni
Hey efendim hey aşk olsun
Kupalara zem zem dolsun
Onbeşine girmiş olsun
Severim meramım seni
Gönül sırrı açmaz ele
Sıra gele düşe derde
Bir nefeslik sevmek diye
Severim mihrabım seni
Sattım gitti varı yoğa
Düşen bilir aşk-ı vera
Gel seninle ölek daha
Severim gül’zarım seni
Esti yeller bağrım sarar
Dertli gözler yaşlar arar
Nazlı yare bahar sorar
Severim sevdalım seni
Namertlere aman olmaz
Usul adap erkan bilmez
Dost edinen iflah olmaz
Severim belalım seni
Gönül gözü açmayınca
Alemleri görmeyince
Hakkı’ın nuru ermeyince
Severim yaranım seni
Akıl alma cahillerden
Düşüp kalkma kötülerlen
Bilir bilmez aptallardan
Severim maralım seni
Güzel gel şöyle sarılak
Akşam sabahı katışak
Ölerekten hay bilişek
Severim ceylanım seni
Yaylalarda güzel gezer
Dolanır pınara iner
Bakracına yiğit ister
Severim kınalım seni
Toprak oldum güller beni
Suya ağdım canlar demi
Dahi yakîn eyler canı
Severim beyanım seni
Canlar canı güle düşmüş
Güle yanmış beni silmiş
Daha kimler Hakk’ı bulmuş
Severim ayanım seni
Bir güzele ağdı gönlüm
Ağmak ne ki çöğdü gönlüm
Git işine emmi oldum
Severim kararım seni
Ahi ahmed sevdi güzel
Güzellere düşmek güzel
Hazan oldu bilmez gazel
Severim söylerim seni
Ahi kula ahmed taştı
Varıp deryaya ulaştı
Aşkın şarabından içti
Severim veraım seni
aşık ahi kul ahmede yazmak nasib olmuştur
Sen bir garib kul mu idin
Niçin ağlarsın a bülbül
Hakk’tan fehme zar mı idin
Niçin ağlarsın a bülbül
Dağlar kaşı duman mıydı
Irmak başı suna mıydı
Yardan ayrı düşen miydi
Niçin ağlarsın a bülbül
Yavuzluğun elden midir
Dertlilerin kuldan mıdır
Dostu görmek muhal midir
Niçin ağlarsın a bülbül
İlin mi gülün mü kaldı
Sen gidende gözün mü taldı
Sılada yarin mi kaldı
Niçin ağlarsın a bülbül
Denizlere talmadun mu
İnci mercan bulmadın mı
Yare yakut vermedin mi
Niçin ağlarsın a bülbül
Yerin gülistan mı senin
Açsın goncalarla sesin
Firak eyleme nefesin
Niçin ağlarsın a bülbül
Uykulardan beri misin
Seherlerin dili misin
Ağlayana vekil misin
Niçin ağlarsın a bülbül
Kanadını kimler kesti
Uçmağa gör eller yoldu
Edebe hicablar kıldı
Niçin ağlarsın a bülbül
Kim kadrini bilmez imiş
Makamını sormaz imiş
Dostu görmek vuslat imiş
Niçin ağlarsın a bülbül
Haber geldi de bülbüle
Güller açtı deyu gene
Mihnet kılmaz firkat ile
Niçin ağlarsın a bülbül
Lale nergis reyhan neyler
Bostanı gülistan eyler
Bülbül aşkı güle söyler
Niçin ağlarsın a bülbül
Gül yüzüne bakam dedim
Kana kana firkat içtim
Muhanetten evvel uçtum
Niçin ağlarsın a bülbül
Muhammed’in aşkı kimmiş
Gülü Allah’a mı sunmuş
Aşk od’una bülbül ötmüş
Niçin ağlarsın a bülbül
Hasret misin sıla deyu
Besmeleyle başla yavu
Dinlemeyen aşktan geri
Niçin ağlarsın a bülbül
Kışın gittin yazın geldin
Hasret üzre türlü düzdün
Gariblerle aşkı yazdın
Niçin ağlarsın a bülbül
Yanağında al var gülün
Aşığında giz var elin
Dallarında mı makamın
Niçin ağlarsın a bülbül
Ey bülbülüm şalın sarı
Nerden giydin sen bu donu
Muhabbet ettiğin canı
Niçin ağlarsın a bülbül
Ey bülbülüm sana no’ldu
Gül benzin sararıp soldu
Türlü türlü ağıt yoldu
Niçin ağlarsın a bülbül
Nesillerin asil senin
Kafeslerin türlü elin
Kullar ile niza sesin
Niçin ağlarsın a bülbül
Karlı dağlar aşar mısın
Türlü makam çıkar mısın
Beni derde koyar mısın
Niçin ağlarsın a bülbül
Kırk makamı güle yazdın
Can bedende mahpus kıldın
Söylenir hep senin adın
Niçin ağlarsın a bülbül
Uzun yollar aşıp geldin
Garip deyu başa durdun
Gül olmasa anılmazdın
Niçin ağlarsın a bülbül
Nice erdin maksut başka
Bağır deştin kurban aşka
Sadırlarda canan yasta
Niçin ağlarsın a bülbül
Beni derde salan bülbül
Canı cana yakan bülbül
Muhammed’de sever gül gül
Niçin ağlarsın a bülbül
Kendi özün toprak iken
Hakka canı sunmak varken
Ahmet sözü Hakk’lı iken
Niçin ağlarsın a bülbül
aşık ahi kul ahmede yazmak nasib olmuştur.