Kudretten karadır yarimin kaşı
Ağzının içi de incidir inci
Kemer sıktırmış ince belleri
Yoksa ince beller sarılır m’ola
Karlı dağlar aşan turnalar gelin
Yarden ayrı kaldım selamım alın
Varın yari uykusundan kaldırın
Yoksa selamımı da almaz m’ola
Firkatin zarına dokunmak olmaz
Vuslatın anına varılmak olmaz
Yarimin şanına yakışık almaz
Yoksa bir başka sevdiğin var m’ola
Islak ibrişimle sarsam belini
Şeker şerbet döktürürsün dilini
Ben bilirim sevdiğimin dinini
Yoksa imansızın bağrı taş m’ola
Ben o yari ballar ile büyüttüm
İki etmedim sevgiyle avuttum
Sonunda elimden yari uçurdum
Yoksa uçan gönül kuşu baz m’ola
Ben o yare gücendim amanın hey
Bakmaz bana eledir divanın hey
Kimseler bilmez senin kıymetin hey
Yoksa kıymet bilmezlerin şeş m’ola
Terk edem sılayı kaşı kemanım
Beni mecnun eden yarin gümanın
Vefasız yarin de yoktur imanın
Yoksa Hakk’tan yana bağın yok m’ola
Figanım artar yar gittin gideli
Ben ölürsem yadlar sarsın belini
Felek almak ister benim canımı
Yoksa can ver’mğe takatin yok m’ola
Ahi ahmed dertli severim candan
Can esirgemezdim cananım senden
Duydum ki sevdiğim vazgeçmiş benden
Yoksa cananım benden bıkmış m’ola
ahi kul ahmed nasibidir
Sallanı sallanı gelir pınardan
Bakracı söyler her iki yanaktan
Muradım belleri sarar savaktan
Bakracı söyler her iki yanaktan
Yeşilin üstüne de al incinir
Elinin tersine de kul düşürür
Sarılıp yatmağa da kol gerilir
Aşığı çeker her iki belikten
Saydı divaneye aklım zorundan
Yazdı edebime sükut erinden
Verdi nazarıma şahit kulundan
Yarini seçer her düşü canından
Hasret kalıp diz üstüne yıkıldım
Pazar kılıp yol üstüne oturdum
Şeytan dedi kul üstüne kuruldum
Şerrini düzer her kişi yolundan
Dost elinden ırak düştü sarayım
Gönül kasrı yarelendi yüreğim
Felek sattı insan kârı nideyim
Sadrımı bezer her gülü çemenden
Gönül suyu yüreğimden akıyor
Gayret sa’yi Kuran’ımdan çavıyor
Benim yarim sözü sazdan ölçüyor
Bağrımı sarar her gayri yürekten
Evlerinin önü de elvan elvan
Kokarmış da lale nergis gül eyvan
Yar uğruna kokarmış derde reyhan
Gülşeni döşer her yadı çiçekten
Bağların güzeli güllere nazar
Çemende eyleşir yarine hazar
Dağlara düşermiş perçemi çeker
Yücesi zalım her izi dölekten
Yan dedi yan dedi Rabbim ümmete
Ben yanmassam kimler yanar eşkine
Hazan kıldın can bedende gel diye
Sadrını açar her sözü fetadan
Ele verdim gülüm gülşenim ağlar
Yola düştüm yarim dövünür söyler
Cana verdim canan kudretten eyler
Kadrini sorar her güle çemenden
Bir yar için nice yiğit yıkılır
Su başında onbeş suna bakışır
Bir kadere çifte güzel yazılır
Gönlünü eyler her iki kucaktan
İbrişim atkının teli söylesin
Kargı kamış gibi dalı uzasın
Dua saldım ardı sıra yanasın
Aşkını yazar her iki dudaktan
Benim yarim mani dizer bakraca
Sağı benim solu senin ortaca
Hayat budur kimler çözer bulmaca
Yazgısı şeçer her iki suvaktan
Derdim artar dünü günü ahmedim
Ele güne düştüm seni diledim
Cenneti alaya beli niyetim
Mizanı tartar her iyi yazandan
Ahi kul ahmedim böyle işlerim
Oturmuş hasbihal eder eşlerim
Hakk yoluna feda olsun canlarım
Sevabı katlar her iki günahtan
NOT: Bu şiirin adının bakraç olmasının nedeni Bakracın iki kulplu olup
hayatın da iki kişi tarafından çekilmesi gerektiği düşüncesindendir.
aşık ahi kul ahmede bunları yazmak nasib olmuştur.