Kara kaşlarına kurban olduğum
Baharı kış diye giydirme beni
Leblerini açıp durma karşımda
Ölmeden evvel de öldürme beni
Kara kaşlarını keman eylersin
Öleyim diye mi sala verirsin
Hayır da var iken şer mi işlersin
Yakılmadan evvel tövbedir beni
Kara yarimi kimler de kararmış
Ak elleri hayru şer de işlermiş
Yagaz göğnüm bu zalime düşermiş
Babalın alayım bandırma beni
Kara kışımı da yaza belledim
Güzel, bahtını da ben mi taşladım
Mayil oldum ha koynunda öleydim
Namazım kılmadan gömdürme beni
Kara zülfünü de tel tel sevdiğim
Her biriynen bağla kölen olayım
Sabaha varmaz koynunda öleyim
Hakkını helal et, yakdırma beni
Kara biberim de türlü türlüdür
Acem ilinden gelmiş el üstüdür
Ben bu yari nideyim çok nazlıdır
Gerdeğe girmeden bıktırma beni
Kara düzenler kurarmış sevdiğim
Düzenin hayır mı şer mi bileyim
Beni kara görüp yerme, akçayım
Akımı kalbimden çözdürme beni
Kara bağlar, yari elden uçanlar
Anka olur Kaf’tan alır sadıklar
Saki Hakk’tır rıza içen aşıklar
Arş mıdır çıktığım bildirme beni
Kara köle miyim senin emrine
Baha kılsan canım onmaz düşüne
Selam eylen yazıdaki çobana
Sütündeki suya kandırma beni
Karayım karaysa mevlam yaratmış
Ela göze kara sürme cefaymış
Ben bu yarin aşığıysam kaçaymış
Bedeli canımlan ödetme beni
Kara ahmedim de kuluk edermiş
Bir “güzele” kul olan hay uçarmış
Gözü yaşlı bağrı yanık olaymış
Kullar yahşi iken dertetme beni
not: Güzelden kasıt Allah’tır.
ahi kul ahmede nasib