Aşk
Türlü cevr-u cefanın, namına aşk demişler
Bu cefayı ol süren, dosta gönül ekmişler
Aşk urur onca bela, çevirir nice hale
Dost elinden pervane, hay melamet etmişler
Her kim ki aşka düştü, her dem kaynadı taştı
Ol dirlik serencamı, her tarafın urmuşlar
Her kim aşka can ise, evvelde yazgı ise
Aşka hem yaran ise, can od’u pek urmuşlar
Ahi ahmedin canı, başında aşk çeraı
Her kim aşkı inkarı, bu meradan sürmüşler
aşk
İşidin ey yarenler, aşk bir güzele benzer
Aşkı olmayan kişi, yüreği taşa benzer
Taş yürekte ne biter, gülden ari dert biter
Nice tatlı söz söyler, manisi ağuya benzer
Aşk ile gönül yanar, yandıkça muma döner
Taş gönüller kararır, hayratı şerre benzer
Kim sultanın kapısı, aşk iledir kerpici
Aşık tutar yapısı, yaldız paşaya benzer
Endişeden âri ol, selam üzre halim ol
Aşk ile yan ahi ol, postu dervişe benzer
Aşık
Bana can sensin canım, sensiz kararım yoktur
Arşda sen olmaz isen, bil ki nazarım yoktur
Her daim seni gözler, sözümle seni söyler
Gel gör ki senden ayrı, özde bazarım yoktur
Çün ben benden geçmişim, benden sana uçmuşum
Gayri ne halde isem, bir an kararım yoktur
Eğer beni yakarsan, yetmiş kez öldürürsen
Yine dönerim sana, zira hiç arım yoktur
Aşık canına kim dost, canı birdir maşukla
Türlü türlü hali var, gayri meramım yoktur
Canu gönül akıldan, ne ayrı ne mülkü var
Her yufkada eli var, aşkda dermanım yoktur
Bu dirliği seversen, aşk eteğini tutasın
Aşk ile ol nesneye, gayri zevalim yoktur
Aşıklara bu suret, yüzbin gömlek içeru
Nicedir rüzgar esmez, hüsran zamanım yoktur
Ahmed dahi aşığın, göster didarın ona
Cananım dahi sensin, közde şikarım yoktur
aşık
Aşk ile postum lal oldu, görünmeye bir hal oldu
Saralı bir can eyledi, ele berhudar söyledi
Hakk Teala dostlar yazar, birliğine şahit kılar
Nice giriftar kılar da, ele dünyayı peyledi
Arifleri sorgu etmez, aşıklara huri vermez
Bir dem kendin unutturmaz, ele şeytanı peyledi
Selam eyler selam eyler, selamdan gönüller peyler
Bir nice aşıklar ağlar, ele benliği peyledi
Var iken yok musun harda, bulunmaz bahası canda
Ayrılık olduğu yerde, ele nizaı peyledi
Nefsin kal’asın yıkalım, tarikattan yol bulalım
Er eteğini tutalım, ele şeriat peyledi
Er ile çıktık yola kim, bulunmaz baha sunalım
Hakikatle hay olalım, ele tarikat peyledi
Nişanı aşktan esirdi, bu canı yoktan var itti
Yüz bin marifet sanatım, ele hakikat peyledi
Marifeti şeriatın, dini aşkın yoluna mı
Aşığı nice ettin sen, bene Mansur’u peyledi
Gel gör ki hiç değişmiyor, softaların iktidarı
Aşk eyledim marifetle, ele şeriat peyledi
Şükür ki Allah’ın şanı, aşktan yanadır kılıcı
Ölmez aşk yakmaz aşıklar, bize ahiret peyledi
Aşkın demi
Aşık gönlünü açar, cananını eyletir
Aşksız olan neylesin, şeriatı peyletir
Aşıkın canı aşkdur, aşkla yanar eğlenir
Aşığın verdiği can, çün aşksızı horlatır
Kimi mal mülkü sever, kadınla döner dünya
Aşığa mal yoktandır, yoktan olalı giyer
Aşık dünyayı neyler, akıbeti terk eyler
Aşk eteğin tutmuştur, kim ölürse yanar gider
Ezeliden bir kadeh, sundu bana cananım
İçeliden beri ah, kim içmezse hoyrat gider
Ahi ahmed nişanın, aşktan esirdi canın
İçtikçe her dem halin, aşktan yanalı gider
Mansur:şamda “ben allah’ım” dediği için idam edilen kişi
aşık ahi kul ahmede nasibdir
İman ile iman ile
Hakk’ı sevmek iman ile
Dosttan ayrı düşmek olmaz
İman ile iman ile
Bir gün gele tamam ola
Geri dönmek muhal ola
Senden yana dönen kula
İman ile iman ile
İman bize can mı ola
Candan içre giz mi yana
Sadırlarda gizler kula
İman ile iman ile
Sensin Kerim sensin Rahim
Yoldaş eyle iman elim
Ahir derler zaman gülüm
İman ile iman ile
Toğduk deyu ölmek olmaz
Zaman geçer hüsran bilmez
Eller gider kendi gitmez
İman ile iman ile
Daim andım seni Hüda
Koma bizi yanan nara
Muhammed’li doğru yola
İman ile iman ile
Muhammedin didarından
Güller açmış yanağından
Mahrum etme var nurundan
İman ile iman ile
Yüzüm yoktur halim söyler
Günah kalsın canan peyler
Meğer inayetin bekler
İman ile iman ile
Ey bizi yaradan Mevla
Muhammed’in şafi ola
Ümmet yazsın beni sona
İman ile iman ile
Taşdı yüreciğim taşdı
Dostum şu önüme düştü
Yer yarıldı canım pişti
İman ile iman ile
Yoldaş eyle imanımı
Muhammed’e salatımı
Sevab olcak günahımı
İman ile iman ile
Ahir olmuş zaman kötü
Bir gün sefer kılsam kati
Muhammed’siz sefer ne ki
İman ile iman ile
Senden yana dönder beni
Beni benden ayır Gani
İki esmez rüzgar demi
İman ile iman ile
Bu can sana feda Mevla
Senden gayri bilmem Hüda
Zatın ile hoştur bela
İman ile iman ile
Kafir ile koma bizi
Hele muhanette sızı
Meğer inayette bizi
İman ile iman ile
Yaşadım ha yaşamadım
Senden ayrı heç düşmedim
Muhammed’siz iş görmedim
İman ile iman ile
Sarık ile kefen biçtim
Secde ile kulluk ölçtüm
Feta diye ahi düştüm
İman ile iman ile
Selam ettim iman ile
Yazıdaki oğlak bile
Sala eyler vera ile
İman ile iman ile
İman kavi tevhid baştan
Salat ile kulluk halden
Ayırma sen Muhammed’den
İman ile iman ile
İsraf etme ömür çarkı
Hüsran gelir zaman ardı
Ayan etmiş Rahman sırrı
İman ile iman ile
Güller ile diller ile
İkra diyen Kuran ile
Cehli yumak alçak ile
İman ile iman ile
Zikir çektim dağlar ile
Zülfe çektim perçem düşe
Salavatım önden sona
İman ile iman ile
Eller ölsün bir sen yaşa
Toprak at dur arkadaşa
Döndüğünde aynı yaşa
İman ile iman ile
Ahi ahmed varır bir gün
Temennası iman her gün
Ayrı gayri olmaz bugün
İman ile iman ile
(Muhammed isimleri içun: Allahümme salli ala muhammedin ve ala ali muhammed)
aşık ahi kul ahmede nasibdir