Ey gelin yanıp yakılıram, bana aymaz dedi
Gül lebin aldır yanarak, bana doymaz dedi
*
Ey gelin zülfün dağıtan nedir, poyraz dedi
Gül lebin baldır öpürem, seni kanmaz dedi
*
Ey gelin kaşın kemandır, sana çalmaz dedi
Gül lebin haldir çaresiz, sana gülmez dedi
*
Ey gelin gelin görmüşem, seni görmez beni
Gül lebin aldır yanmışam seni bilmez beni
*
Ey gelin zülfün dağılır yüzün görmez beni
Gül lebin baldır tadılır yüzün vermez gülü
*
Ey gelin allar giyersin tenin görmez eli
Gül lebin çıkar sıkarsın göğsün bilmez kimi
*
Ey gelin şalvar çekersin, baldır açmaz hemi
Gül lebin salıver nidersin baçtır açmaz demi
*
Ey gelin sarı yazmanın çevri açmaz hele
Gül lebin yakar gözlerim dalar kanmaz sene
*
Ey gelin sular senindir pınar dolmaz kaba
Gül lebin pınar suların bendi dolmaz derya
*
Ey gelin kaçtır gardaşın seni salmaz ele
Gül lebin nazar bağların seni komaz ele
*
Ey gelin bağı bağbanın seni saymaz güle
Gül lebin bilmez aşığın seni komaz ele
*
Ey gelin sana yanmışam, beri gelmez beri
Gül lebin açmaz aşığım beni saymaz kulu
*
Ey gelin seni sevmişem güle komaz, güle
Gül lebin nedir demişem bala kiraz diye
*
Ey gelin adım ahmeddir sana niyaz ede
Gül lebin kılar adettir adım, hem naz ede
*
Ey gelin cevr-u cefanı çektim bin naz içre
Gül lebin yazar aşkını hali ibraz ile
*
Ey gelin seyru sulüküm sana, biraz dinle
Gül lebin kıra, maksadın neyin var yaz hele
*
Ey gelin derdim busedir sana ibraz ede
Gül lebin sınar kuvvetim buse olmaz gene
*
Ey gelin niçin olmazmış buse bir kez hele
Gül lebin için iftira duyan bağnaz ise
*
Ey gelin kıldım busene özüm bin kez feda
Gül lebin bekler sırrımı közüm pek az feta
*
Ey gelin sabr-ı takatim canda kalmaz ise
Gül lebin söyler derdini mezarın kaz diye
*
Ey gelin sırrı açaram öyle olmaz diye
Gül lebin söyle edepsiz seni gammaz diye
*
Ey gelin malım fedadır sana, saçmaz ele
Gül lebin eyler bahadır kaça cambaz diye
*
Ey gelin buse yamandır gene olmaz gene
Gül lebin söyler zamanı gele biraz gele
*
Ey gelin buse zamanı geldi bu yaz diye
Gül lebin gözler zamanı kışa çalmaz diye
*
Ey gelin kışı salmışım sana bu yaz diyem
Gül lebin hoştur gelirem sana niyaz diyem
*
Ey gelin şimdi buselik bana hazır diyem
Gül lebin sorar mecliste çeng-u saz istiyem
*
Ey gelin elbet lazımdır bir hoş avaz derem
Gül lebin çalar sefadır bir hoş niyaz derem
*
Ey gelin olsun hüseyni faslı avaz çalam
Gül lebin söyler uşşaktır sonra şehnaz girem
*
Ey gelin buse sözündür sakın olmaz deme
Gül lebin eyler nazındır sakın vermez deme
*
Ey gelin hem gül yanaktan, dudak bilmez deme
Gül lebin çeker ahmed vay seni kurnaz deme
*
ahi kul ahmed
Bahar gülleri erdi de
Canan naza düştü dağlar
Yarine gönül verdi de
Canan naza düştü dağlar
*
Üstümüzde yüce Rahman
Zikrederler seni Sultan
Bahardaki sarı yazman
Canan hare düştü dağlar
*
Bağrımızda açmaz güller
Sağrımızda yoklar eller
Düvenimde sürer atlar
Canan kare düştü dağlar
*
Gözlerimde tüter bağlar
Bağlarımda biter güller
Güllerimle nider eller
Canan ele düştü dağlar
*
Bağlar yazdım dağlar gelir
Bağım çözmez dilber gelir
Ben bir güzel sevsem ölür
Canım derde düştü dağlar
*
Güzel kime eğlen ikrar
Bahar diye yaktın kullar
Sana saysam elli beşler
“kul”um Hakk’a düştü dağlar
*
Sözüm geçmez söyle dursun
Nazım geçmez kimse nitsin
Allı gülüm sala salsın
Ölüm kışa düştü dağlar
*
Aklı koydum gömlek giydim
Gömlek diye kefen biçtim
Üç beş diye kime ölçtüm
Nefsim dara düştü dağlar
*
Ahi ahmed kuru etten
Günah tartar “bela” kuldan
Affı gerek vardan yoğdan
“Kul”um dara düştü dağlar
*
ahi kul ahmed
Kılıç özü zem zem misin
Dağların da üç gül müsün?
Koka duran yar sen misin?
Güzelin kimdir Kırşehir?
*
Karanfili gurut damda
Yarimi de getir hana
Hatırımı saydır beşe
Dostların ondur Kırşehir
*
Koyun kuzu otlar yazı
Yüksek yerden atlar bazı
Aklım kalır yarim nazlı
Dostlarım yazdır Kırşehir
*
Duvarlarda gara çalı
Gararıp da durma emi
Karabacak çaltı dibi
Bağların yazdır Kırşehir
*
Bağa vardım koruk imiş
Haftı taştan oyuk imiş
Parmak üzüm seyrek imiş
Bağların hoştur Kırşehir
*
Karşı karşı karşı gelir
Hayır desen karşı durur
Ayak sürür nazlı olur
Ademin şaştır Kırşehir
*
Pınar başı tatlı sudur
Tatlı suyun başı çoktur
Güzel varsa suya koştur
Güzelin güçtür Kırşehir
*
Duvar örek sıra sıra
Selamlığa sıra gele
İki direk bir sedire
Selamın dörttür Kırşehir
*
Asbap yurlar daş üstünde
Kaşı güzel göz üstünde
Yari güzel naz çekip de
Güzelin nazdır Kırşehir
*
Garşı bağda üzüm çok mu?
Gelin kırma sözüm pek mi?
Yanak alma lebin baç mı?
Gelinin hoştur Kırşehir
*
Bahçe beller Duran gardaş
Elli versen az der gardaş
Sütlü komaz siler tek baş
Hırsızın kimdir Kırşehir?
*
Bahçe büyük gezsem bitmez
Kalem çalsam okur yazmaz
Yemin etsem kimse tınmaz
Alimin kaçtır Kırşehir?
*
Kale büyük höyük gibi
Ahi Evran cengi dibi
Cacabey’den kılıç yedi
Beylerin zordur Kırşehir
*
Galem çekmiş gaştan öte
Aklın çelmiş onbeş kula
Baha düzmüş sarı lira
Güzelin zordur Kırşehir
*
Güzel dülbent çekmiş zülfe
Ezen bahar geçmiş güle
Böyle sevda yokmuş diye
Aşıkın nazdır Kırşehir
*
Elma elma, elma alma
Güzel çekme kara sürme
Onbeş kuşa çifte salma
Kuşların çoktur Kırşehir
*
Irmak suyun akmaz oldu
Güzel asbap yumaz oldu
Güller gari kokmaz oldu
Bülbülün mahsun Kırşehir
*
Guzu aldım yirmibeşe
Gıvrım gıvrım boynuz vura
Güzel sana kurban ola
Nazenin çoktur Kırşehir
*
Yükler göçü deve boyu
Palan vurmuş eşşek deyu
Güzel çeker kervan beyi
Kervanın yürür Kırşehir
*
Ahi ahmed çalar sazı
Oynar sözü, söyler hası
Cümle kullar murad nazı
Kırşehir’de gül bağlarım
*
ya gel selam durayım
ya git mecnun olayım
bağlar soğuk alıyor
gülüm kurban olayım
*
ahi kul ahmede nasib
Al yazmalım gurbet ele düşmüşem
Kına yak zülfüne sal efil efil
Mor çevrelim sarı yazma savmışam
Çarlan dur zülfüne sal efil efil
*
Al yazmalım gurbet elde yazmışam
Mor çevreli yari gözüm kesmiş hem
Aşk mührünü gönül sana vurmuşam
Yakadur zülfüne yan efil efil
*
Al yazmalım gurbet ele dökmüşem
Yar bağrımı deldi deyü yanmışam
Dert mührünü gönül harda vurmuşam
Çekedur zülfüne zar efil efil
*
Al yazmalım gurbet ele şaşmışam
Kim sorarsa yari evla demişem
Aşk şarabı zemzem yaza durmuşam
Saki ver kıbleye dön efil efil
*
Al yazmalım gurbet eli ölçemem
Kaç baharım geçti seni göremem
Sıdk sadıkım ahdim kavi dönemem
İçedur hasreti dol efil efil
*
Al yazmalım gurbet eli gezmişem
Her vardığım yeri şerre yazmışam
Er sandığım kulu çeri görmüşem
Tapa dur şeytana oy efil efil
*
Al yazmalım gurbet eli sormuşam
Yel dediğin yorgan, bağrı sarmışam
Yad ellerde çifte kuşak bağlaram
Sara dur meydana er efil efil
*
Al yazmalım gurbet ele varmazmış
Kaç densize fak’rin bağı sormazmış
Tek başına ciğer çalkalanmazmış
Kala dur yerinde yar efil efil
*
Al yazmalım gurbet eli geçelim
Al yanaktan güller açar öpelim
Kırk avradın başı sensin güzelim
Çıkadur meydana çav efil efil
*
Al yazmalım gurbet ele el ettim
El vermedik yadı yoğa altlettim
Ey garipler yiyin için bahşettim
Seve dur miskinler hoş efil efil
*
Al yazmalım gurbet elde nazlıyam
El salmaz ki yurdum yarim yoklayam
El amandır elin kahrı çekerem
Çekedur yazgıdır zor efil efil
*
Al yazmalım gurbet elde namazım
Kıl muhabbet cana vursun niyazım
Er olanlar arşta gezer nihanım
Yite dur Rahman’da öl efil efil
*
Al yazmalım gurbet kuşu uçarmış
Uç demezem lakin kaşa kemanmış
Kaç güzelin kastı sana nazarmış
Güledur gülşende aç efil efil
*
Al yazmalım gurbet elde çözerim
Al ipekten şalvar giysen çözerim
Sal ibrişim kuşak bende giyerim
Doku dur şalları sar efil efil
*
Al yazmalım gurbet elde biterim
Sen olmazsan aşkım şaşar yiterim
Can canana Behlül olur gülerim
Yana dur aşk od’na ten efil efil
*
Al yazmalım sabret vuslat yakındır
Aşk ahmedin, ahi kulluk tekindir
Ol yoğunu serdi hal’i sekindir
Öle dur ahmedim gül efil efil
*
ahi kul ahmed
7 kasım günü sıla-i rahim için Ankaradan Kırşehire giderken şanal turizmde yolda yazılmıştır. okuyucularıma ikinci bayram hediyemdir. hayırlı bayramlar dilerim Allah’tan bütün ümmeti muhammede efendim…
Çar: baş örtüsü, tülbent
zülüf: saç
zar: zorlanmak
evla: iki şeyden önce gelen
kavi: güçlü, dayanıklı
ciğer çalkalamak: dost ya da akrabaların eskileri yadetmeleri
çavmak: şöyle bir vurup geçmek
yazgı: kader çizgisi
yitmek: Allah’ta fani olmak, benliğini terketmek, ikilikten vazgeçmek
gülşen: gül bahçesi
Behlül: deli derlerse de lakin veli bir zattır. Abbasi Halifesi Harun Reşit’in kardeşidir.
vuslat: kavuşmak demektir
Baharım boz bahçem gülşenim ağlar
Saçlarım ak düşe beyazlı yıllar
Nazenin ten çeke büzüldü gözler
Seklemi elleşe el ister benden
*
Sevgilim bir ahu söyleşir diller
Geceyim ben ona yaslanır başlar
Kumrular hu çeker sabahı okşar
Dağlarla sırada zikr ister benden
*
Söylerim bir deyu toplaşır kuşlar
Derlerim gül deyu yanaşır kullar
Yanalım gel harda beraber canlar
Ataşta demlenen can ister benden
*
Yolları bir saydım varmadı yare
Cümleyi bir saydım yazmadı yare
Kıbleyi bir saydım uymadı yare
Cehennem söndüren göz ister benden
*
Huriler fır dönsün yarime uymaz
Yüzbini bir yansın gönlüme girmez
Bahadır bir ümmet cennete girmez
Ataştan çalacak kul ister benden
*
Sevgimi bir ataş kılayım sana
Yakayım bin günah aşkımla baha
Halimiz gül eyle ümmeti baha
Kulları derecek gül ister benden
*
Ağlarım gül ataş bahayım sana
Bağlarım gül yetiş bahayım yada
Dağlarım gül yetiş bahayım dosta
Bağlanıp derecek gül ister benden
*
Kimlerin al bendi kavidir bela
Sunduğu el sözü iğreti bela
Yarmadır el boyu yakışır bela
Belası “bela”dır kul ister benden
*
Ahiyim bir ahmed olamam hala
Kulluğum bir izhar edemem hala
Mahlası “bir” yazmaz nideyim yare
Yazdığın yasağa er ister benden
*
ahi kul ahmed
Al yazmalım name göndermiş bana
Gül bitmedik bağı sorarmış benden
Bir bahçadan derler sararmış bana
Gün doğmadık gülü sorarmış benden
*
Ne bağlarım yeşil neylersin onda
Ne dağlarım ala çiçekli kırda
Ben zikrimi sana eylesem harda
Gün doğmadık gülü açarmış benden
*
Ne yanarım yoğa neylerim varı
Ne şikayet eyler dağlarım yari
Bir kulum ki kulluk eylerem zatı
Gün doğmadık suçu sorarmış benden
*
Ey Gülizar gülü kohladım yare
Bir ataştır emre yanadur hare
Kul yanmasın günah yanadur çare
Gün doğmadık günah istermiş benden
*
Sevdiğim yar name göndermiş bana
Dikeni yetmemiş gül ister kaça
Baharım yaz ele saydırmış gene
Seveni yetmemiş el ister benden
*
Dağları yar diye yaslandım yele
Savurdu kul diye Hasan’dan öte
Çiçekli mor diye kıymadım gene
Bin çeşit bağlarım var ister benden
*
Otağım yok name salayım sana
Çerağım var sana yanayım sana
Bahadır bir güle hardayım diye
Goncası açmamış gül ister benden
*
Sevabımsın sürme çekeyim sana
Günahımsın tövbe kılayım gene
Rahmanım der varma öteyim ona
Rızası olmamış hak ister benden
*
Kazancım yok neme lazımdır ağyar
Sokacak bir başı yetirmez neyler
Gelelim bir başa gelecek kader
Kazası gelmemiş gül ister benden
*
Feleğin bil çarhı gerektir “illa”
Dediği “la” ile sevişir “illa”
Gıybeti ko yaman kavuşur “billa”
Günyüzü görmemiş laf ister benden
*
Belalım var eli dost tutar zahir
Söz verip yok deyu dost satar ahir
Kıymatlım tat vermez dost nice zahir
“Kötüyü görmemiş” dost ister benden
*
Goncamın har eli can yakar canan
Dostluğu zar, teli tiz çalar candan
Selamı var ele ver neyler can can
Dostluğu yazılmış levh ister benden
*
Sevabım yok cennet uzaktır bana
Günahım gün yüze sevaptır güne
Kantarım gül, topuz ağdırır güle
Şefaat eylemiş yar ister benden
*
Yazarım bir yazgı oynasın kullar
Sevabım kül olsun örtesin suçlar
Şefa’tim var ise ümmeti kaplar
Rahmana kul olmuş yar ister benden
*
Feleğin bin çeşit oyunu vardır
Birinden el aman eylesem kârdır
Suçlarım çok dostun sorgusu zordur
Bağlardan kurtulmuş yar ister benden
*
Sevenim yoğ olsa sevdamı arşa
Horlanıp el olsa duamı ferşe
Canana kul olsa nefesi yitse
İkiden kurtulmuş can ister benden
*
Ahi kul bir ahmed olamam kocar
Cümleyi bir bilsem yazamam naçar
Derse ki Hak kulum sayarım yanar
Yanıp da gül olmuş kul ister benden
*
ahi kul ahmed
Bağımda bostan bitmez oldu gel
Dilimde tüyler bitmez oldu gel
Baharda güller açmaz oldu gel
Gelmezsen gönül açmaz ellere
*
Gördüm ki sular çekmiş olsun gel
Sandım ki bağlar bozmuş olsun gel
Yandım ki ömür geçmiş olsun gel
Gelmezsen gönül sormaz ellere
*
Baharım bahtım hazan oldu gel
Sevabım hayrım şerre döndü gel
Sebebim sensin Mah-ı Sultan gel
Gelmezsen gönül yanmaz ellere
*
Gönlümde türlü türlü türkü, gel
Her biri türlü makam düzer gel
Davulum yaran zurna çalar gel
Gelmezsen gönül aymaz ellere
*
Salmasın salma bana çuldur gel
Söylesin yâda baha eldir gel
Kimlerin canı sana kuldur gel
Gelemezsen gönül kaymaz ellere
*
Baharın bozdum güze güldüm gel
Kaçıncı sözdür diye yazdım gel
Maniyle türkü yaylakladım gel
Gelmezsen gönül yazmaz ellere
*
Kulların günah çeki kalem gel
Gözlerin siyah sürme kalem gel
Bellerin ince sarma dolam gel
Gelmezsen gönül şehnaz ellere
*
Sevdiğim güzel ikrar bozma gel
Öptüğüm güzel inkar etme gel
Yandığım güzel karar sazda gel
Gelmezsen gönül çalmaz ellere
ahi kul ahmed
Yakana da deli gönül yakana
Kaş göz edip on yiğidi yıkana
Selam saldım gonca gülü derene
Acep gülü kul ahmed’e kokar mı?
*
Süzene de deli gönül süzene
Ela göze kara sürme çekene
Lebler salmış derviş toplar peşine
Acep gönlü kel ahmed’e çalar mı?
*
Sarana da deli gönül sarana
Bahar erdi güller açtı sarana
Benim gönlüm baha vermez yabana
Acep güllü gül ahmed’e koşar mı?
*
Salına da deli gönül salına
Üç gül açmüş Kırşehir’in dağına
Varak gidek karabacak bağına
Acep elli yar ahmed’e yeter mi?
*
Bakana da deli gönül bakana
Sarma sarıp yar koynunda yatana
Bağlar yatak çilpi perde öpene
Acep telli yar ahmed’e kader mi?
*
Solana da deli gönül solana
Güze ermiş kışa çalmış yaşına
Gönül bakmaz doksanına haline
Acep tüllü yar ahmed’e mezar mı?
ahi kul ahmed
Gül benim yarim
Gel gonca gülüm
Gül derim yarim
Gel gonca gülüm
**
Gül verdim yare
Naz eyler bana
Gül neyler sana
Gel gonca gülüm
**
Gül bana gülüm
Hep sana nazım
El benim neyim
Gel gonca gülüm
**
Gül alır satar
Gül paha biçer
Gül deyu kızar
Gel gonca gülüm
**
Bir güle verdim
Bir ömür dedim
Bir sabah öldüm
Gel gonca gülüm
**
Gül bana yarim
Gül benim canım
Gül dersem gülüm
Gel gonca gülüm
**
Gül Muhammed
Gül saçan rahmet
Gül sensin ahmed
Gel gonca gülüm
**
Gül yazdı rahman
Gül koktu Kur’an
Gül oldu insan
Gel gonca gülüm
**
Bir gülün nazı
Bin eyler yazı
Huş eyler sazı
Gel gonca gülüm
**
Gül güle gülüm
Bir güle sazım
Her günde ölim
Gel gonca gülüm
**
Gül dedim yare
Giy dedim hare
Gül benzin güle
Gel gonca gülüm
**
Bir gülün aşkı
Bir ömrü yaktı
Bu kulun yahşi
Gel gonca gülüm
**
Gül biter bağda
Gül açar dağda
Gül kokar kulda
Gel gonca gülüm
**
Bir güle Pazar
Bin vere dinar
Bir kula nazar
Gel gonca gülüm
**
Gül ile gül gül
Bahar açar gül
Yanmaz bu gönül
Gel gonca gülüm
**
Kim bahası gül
Gül söyler gönül
Hoş sevda sevil
Gel gonca gülüm
ahi kul ahmed
Temmuz 2011’de Etlikte nişanı yapılırken bizim Bodrum Yalıkavak’da olmamız nedeniyle telefon mesajına kaydederek gönderdiğimiz Özlem kızımıza nişan hediyesidir. özlem genç yaşta böbrek yetmezliği nedeniyle dialize başlamış, 5 yıl sonra 12 yaşında trafik kazasında ölen bir çocuğun böbreği takılmış, bir sene sonra KPSS den 89 puanle öğretmen olmuş, ve bir oğlan da ona aşık olunca nişanları olmuştur. (Allah’ın sıralamasına dikkat)şimdi evlendi. onun kalbinin güzelliğini bir ben bilirim. sevgili özlem sana çok sevdiğin Allah’tan mutluluklar diliyorum..
**
Özlemin nişanı hoş muydu
Oğlan kıza denk miydi
Şekersiz çay şıkırdıyor
Fincancı katırın dengi şeker miydi
**
El alma el alma
Yarim el alma
Gözleri sürmeli
Gel de kul olma
**
Yarim uzun boylu
Özlem’im huyu soylu
Sürme eller kınasın
Kınamı Nilgün yaktı
**
Tellidir duvağım telli
Zülfümün kınası geldi
Yakmayan evde kalsın
Nişanım sizle oldu
**
Kul ahmedin selamı
Rahmet olsun kelamı
Hayırlı olsun Özlem’im
Sırada düğün duası
**
Ahmet amcan özledi
Nişanını düşledi
Yazdı dizdi bir şeyler
Gönlü güller suladı
**
Güller diktim yetti mi
Özlem gonca derdi mi
Oğlan biraz saf gibi
Evin yolunu buldu mu
**
Yetmez mi gülüm gülüm
Düğün derneğe bülbülüm
İmam ol deseler de
Zurnaya delik olim
**
Davulum deldirmece
Maniyi bildirmece
Kınamayın a dostlar
Evlilik kandırmaca
**
Şu bodrumun havası
Yalıkavak cenahı
Halil Efe burdadır
Aspattan bitez yalısı
**
Yazarım gül lakin geç oldu
Hak güzelleri narin kıldı
Gül güzellerin şavkın ölçtü
Güzellere gül güzeldir gül
ahi kul ahmed amcası