Gel hele gel hele güzel civanım
Sana nettim neyledim el içinde
Gel hele gel hele güzel maralım
Sana nettim neyledim el içinde
Ben yanarım şu güzelin hat’rına
Sarılmaz kollarım şol beline
Aldım sattım bezirgan dokusuna
Kime nettim neyledim kul içinde
Kararım kavidir dönmem yolumdan
Senindir bu gönül yudum sabunlan
Gel gir turabın olayım aşkından
Sene nettim neyledim hal içinde
Bunca yaş yaşadım eller içinde
Çarığım deliktir neyler’özümde
Bir acı kahvedir titrer sesimde
Gene nettim neyledim gül içinde
Söyle ben de bileyim kend’özümü
Derde saldım şu firaka nazımı
Çeker oldum bu hasretlik sazımı
Yare nettim neyledim dâr içinde
Be hey canan canım sundum almadın
Can bedende durmaz kıldım bilmedin
Kim bilmeye feta kıldım sormadın
Yene nettim neyledim zar içinde
Sevenler de el olurmuş duymadım
Gözden dizden kuvvet gitmiş bilmedim
Kaça yazmış Rahman levhde görmedim
Güle nettim neyledim dal içinde
Baha kıldım canım canan istemez
Ele düştü gülüm bağın sorulmaz
Kime açtı gülüm çağın bilinmez
Hele nettim neyledim yar içinde
Gönül bu bir iner bir çıkar imiş
Düştükçe düşer yare nihan imiş
Dermanım sendedir kim ayan imiş
Sene nettim neyledim ah içinde
Usul adap kalktı sohbet karından
Cana kıydı canan meşkin telinden
Kimse bilmez öle durdum yolundan
Sene nettim neyledim gel içinde
Ben söylerim sen duymazsın belalım
İnsaf yoktur iman kime celalin
Cana düştü yarem sende meramım
Eşke nettim neyledim can içinde
Aşık ahmed derde düşer cananın
Canan bilmez cihan üzre düşenin
Ağla gözüm ağla sen de yaranın
Kele nettim neyledim çöl içinde
aşık ahi kul ahmed nasibidir
Sen bir garib kul mu idin
Niçin ağlarsın a bülbül
Hakk’tan fehme zar mı idin
Niçin ağlarsın a bülbül
Dağlar kaşı duman mıydı
Irmak başı suna mıydı
Yardan ayrı düşen miydi
Niçin ağlarsın a bülbül
Yavuzluğun elden midir
Dertlilerin kuldan mıdır
Dostu görmek muhal midir
Niçin ağlarsın a bülbül
İlin mi gülün mü kaldı
Sen gidende gözün mü taldı
Sılada yarin mi kaldı
Niçin ağlarsın a bülbül
Denizlere talmadun mu
İnci mercan bulmadın mı
Yare yakut vermedin mi
Niçin ağlarsın a bülbül
Yerin gülistan mı senin
Açsın goncalarla sesin
Firak eyleme nefesin
Niçin ağlarsın a bülbül
Uykulardan beri misin
Seherlerin dili misin
Ağlayana vekil misin
Niçin ağlarsın a bülbül
Kanadını kimler kesti
Uçmağa gör eller yoldu
Edebe hicablar kıldı
Niçin ağlarsın a bülbül
Kim kadrini bilmez imiş
Makamını sormaz imiş
Dostu görmek vuslat imiş
Niçin ağlarsın a bülbül
Haber geldi de bülbüle
Güller açtı deyu gene
Mihnet kılmaz firkat ile
Niçin ağlarsın a bülbül
Lale nergis reyhan neyler
Bostanı gülistan eyler
Bülbül aşkı güle söyler
Niçin ağlarsın a bülbül
Gül yüzüne bakam dedim
Kana kana firkat içtim
Muhanetten evvel uçtum
Niçin ağlarsın a bülbül
Muhammed’in aşkı kimmiş
Gülü Allah’a mı sunmuş
Aşk od’una bülbül ötmüş
Niçin ağlarsın a bülbül
Hasret misin sıla deyu
Besmeleyle başla yavu
Dinlemeyen aşktan geri
Niçin ağlarsın a bülbül
Kışın gittin yazın geldin
Hasret üzre türlü düzdün
Gariblerle aşkı yazdın
Niçin ağlarsın a bülbül
Yanağında al var gülün
Aşığında giz var elin
Dallarında mı makamın
Niçin ağlarsın a bülbül
Ey bülbülüm şalın sarı
Nerden giydin sen bu donu
Muhabbet ettiğin canı
Niçin ağlarsın a bülbül
Ey bülbülüm sana no’ldu
Gül benzin sararıp soldu
Türlü türlü ağıt yoldu
Niçin ağlarsın a bülbül
Nesillerin asil senin
Kafeslerin türlü elin
Kullar ile niza sesin
Niçin ağlarsın a bülbül
Karlı dağlar aşar mısın
Türlü makam çıkar mısın
Beni derde koyar mısın
Niçin ağlarsın a bülbül
Kırk makamı güle yazdın
Can bedende mahpus kıldın
Söylenir hep senin adın
Niçin ağlarsın a bülbül
Uzun yollar aşıp geldin
Garip deyu başa durdun
Gül olmasa anılmazdın
Niçin ağlarsın a bülbül
Nice erdin maksut başka
Bağır deştin kurban aşka
Sadırlarda canan yasta
Niçin ağlarsın a bülbül
Beni derde salan bülbül
Canı cana yakan bülbül
Muhammed’de sever gül gül
Niçin ağlarsın a bülbül
Kendi özün toprak iken
Hakka canı sunmak varken
Ahmet sözü Hakk’lı iken
Niçin ağlarsın a bülbül
aşık ahi kul ahmede yazmak nasib olmuştur.