Ela gözlerini sevdiğim güzel
Hazanı göğnüme ağdırma benim
Eza sözlerine yandığım güzel
Hazanı göğnüme ağdırma benim
Aman ağalarım söyler beylerim
Bir ataş düştü de ağlar gezerim
Iraktır yolların bağlar niderim
Kaderi göğnüme çözdürme benim
Tatlıdır dilleri yumuş tutturam
Nazlıdır halleri biliş eyleyem
Babalın boynuma gelin neyleyem
Kıymatı kendine bindirme benim
Bir mani söyle gülüm ha ezelden
De hadi varsa bir eylik tezelden
Bu gönül geçmez akçedir güzelden
Güzeli gazele eş etme benim
Şu kara zülfüne kullar dayanmaz
Ay düşe mahına eller uzanmaz
El sözü düşmeye kemler dolanmaz
Gezeni konağa kondurma benim
Ak memeleri domur domur terleye
Ala gözler ağıt düzer çekmeğe
Ben şu yare niza etsem boylaya
Nazarı duaya çavdırma benim
Bahar geçer yazı eyler güz gele
Ömür sazı kışa çalar gün gele
Ben bu ömrü yele verdim gel hele
Sorgumu kabrime indirme benim
Gülüm gülşenim boz viran eyledi
Bağ-ı irfanımı cehle söyledi
Nice yolu şirke pazar eyledi
Feleği deccale ağdırma benim
Güzelim güzelim hele gel şöyle
Oturak nazara hele gül şöyle
Namahrem olmaz gel hele gel şöyle
Sevdayı leblere saydırma benim
Ben güzele yanar isem kime ne
Bahar geçmiş hazan olmuş diye he
Ağıt düzer ömür sazı güle de
Kavlini yazgıdan çevirme benim
Neyleyim güzelim neyleyim seni
Baharı denkleyim sarmaya demi
Kararım kavidir dönmezem beri
Cihanı başıma ağdırma benim
Söyleyin ağalar beyler neyleyim
Usul boyla ince beli denkleyim
Hele gel de memelerin emeyim
Elleri boynuna uğratma benim
Aşığa sorulmaz mektep meşrebi
Kul ahmet yanılmaz bir Muhammedî
Yazdığı irşad eyler güzelleri
Çirkini kıçına döndürme benim
aşık ahi kul ahmede yazmak nasib olmuştur
Bir ela gözlü haççeye kul oldum
Onbeşinde sardım idi belalım
El ne derse desin algın cariyem
Ellibeşte yazdım idi maralım
Gözler okur ilme meftun çabalar
Döner gelir bağ-u bostan çapalar
Bahar ermiş çiğdem bekler yumrular
Kor döşümde yaktım idi fidanım
Seher yeli yarden eser şalimiş
Çöle salar baha yanıp gelimiş
Nice yiğit şarttan âri düşimiş
Yar koynumda öldüm idi cerenim
Siyah zülfüne de bağlar gönlümü
Nasıl ayrı düşem bozar fendimi
Bahar yetmez ömür ister yazgımı
Var canımda canan idi maşığım
Zabah olur ağşam olur gözlerim
Baha kılar bir buseye gözlerim
Dağa düşer ben yolları gözlerim
Sar bağrıma malım idi selenim
Irlar olduk zaman hüsran eyledi
Felek çaktı bir silledir peyledi
Çırpındı gönlüm de ahdi bozardı
Gül bağrımda biter idi toprağım
Kaşlar kalem yazar beyaz üstüne
Kara gözler maral düşer altına
İnce beller düşmüş yiğit koluna
Yar sardım da bozar idi mihengim
Aldırdım aldırdım yari aldırdım
Varmayınca ırak oldu kaptırdım
Yar uğruna kavi iken eloldum
Zar düştüm de yazar idi kaderim
Yiğit olam sır vermeyem cahile
Selam yoğmuş erkansıza yolsuza
Komşu durma namussuza arsıza
Bar oynar da çöker idi algınım
Yiğitten yalan çıkmaz yanıltmaz
Baha sorsan üste verir bilinmez
Zalim dahi sever keme hırlamaz
Yaz kalbim de söyler idi Allah’ım
Kul ahmedim ağlar ahi gezerim
Ümmet ümmet ağıt düşer seherim
Çaldırdım yari de düşe sayarım
Söv ahdim de kavi idi haticem
not: bu hatice gençliğimde sevip sevip 6 kez de istedip alamadığım haticedir. bayram gelse de eliylen bir tokalaşsam deyu bir yıl beklerim. işte aşk bu, aşk bu…
aşık ahi kul ahmede nasibdir