dursunum da dursunum da dursunum
yağlı mendil elde gezer sümkürüm
iki ceviz bir köftürle doygunum
sen o ahi yurdu bekle dursunum
*
sait gibi dut mu yedin aslanım
kalem çalman yazı düzmen civanım
doğru eğriye selam salmaz küserim.
sen bu hali dizdiriver dursunum
*
lafın ettim mani dizdim hökçüdüm
kalem yazdı hatır kırdı ezginim
gönül küser, tövbe siler saf kulum
sen bu nazı bir çekiver dursunum
*
deliyle aşşığı deliler atar
deli, deli hatırına çomak saklar
deli olmayan bu şevkten ne anlar
sen bu pazarı bir geziver dursunum
*
bursa kadısıyım ciğer satarım
deliler arşa çıkmış seyrederim
kullar aklın sevmiş anı neyleyim
sen bu deliye bir kızıver dursunum
*
kul ahmedim aldın sattın kendinle
tohum ektin tarla biçtin keyfince
öküz çekti teker öttü nazınca
sen şu harmanı yele ver dursunum
*
yazdım dizdim
öttüm zikrim
kim ki bildim
hak imiş.
*
kullar uzak
akıl tuzak
deli olak
hak imiş.
*
sevgi yetmez
aşka doymaz
kullar bilmez
hal imiş.
*
bunlar yeter
ahmet söyler
dursun çalar
saz imiş.
*
cümle selamı
verdik yaranı
hatrım soranı
taç imiş.
*
yarenlik ettik. bunda kusur arayan kusurludur biline. ve selam ola tüm hemşehrilere gönül dolusu muhabbetle..
*
ahi kul ahmed