Kala da sevdiğim kala
Kolların boynuma dola
Sarılalım akşam ola
Ey güneş battığın zaman
Kanıma girm’ öldürürsün
Geçme dergah yakınından
Çok namazlar böldürürsün
Çevrilip baktığın zaman
Kömür gözlüm çıkar şimdi
Ah ile yar bakar şimdi
Odlara da yakar şimdi
Gülleri derdiğin zaman
Dağıtmışsın saçlarını
Sevemedim budlarını
Bağışladım suçlarını
Öpücük verdiğin zaman
İnci mercan dişlerini
Sürme çekmiş gözlerini
Sevdim beyaz kollarını
Boynuma sardığın zaman
Yüce dağlarından aştım
Açılan güllerin derdim
Yarimi sallanır gördüm
Aşk ile baktığım zaman
Ahi ahmed der nidelim
Bir güzele gel edelim
Akşam sabah gözetelim
Yar ile baktığın zaman
ahi kul ahmed nasibidir
Yok olmuşam aşk yolunda cananım
Aşık eyle canım üzre Allah’ım
Dualarımda aşkın sesi Mennan’ım
Aşık eyle zarım üzre Allah’ım
Güle bülbül gerek dalında menim
Dillerin feryadı ahında menim
Aşığın cefası canında menim
Aşık eyle selam üzre Allah’ım
Aşkın yolu can-ı beden çerağı
Aşkın seli coşkun akar ırmağı
Aşkın demi bulmak eyler veraı
Aşık eyle meram üzre Allah’ım
Dost dergahın sözüdür aşk defteri
Cümle aşık yazışır levh kalemi
Ahından azad olur ataş yareni
Aşık eyle aşkım üzre Allah’ım
Aşkın canı mizan kıla şükürden
Entel aliyyül ağla zikirden
Mihengim sabra yetmiş duy Kadir’den
Aşık eyle kârım üzre Allah’ım
Cilveden çılgın düşmek bir arazdır
Mecnun kim rezil olmak bir garazdır
Mum yazdım pervaneye bir niyazdır
Aşık eyle bela’m üzre Allah’ım
Dermansız dertler isterem mizanda
Canım sundum korkusuz aşk yolunda
Yollar uzun incedir el kârında
Aşık eyle sa’yim üzre Allah’ım
Aşk düşe karar şevkiyle nirengi
Yakılsam yandırsam dağla mihengi
Dergahın vazgeçilmez gül belendi
Aşık eyle gülüm üzre Allah’ım
Aşka pazar sensin sevda haramdır
Aşka kavga sensin başka haramdır
Aşk yolunda mene dünya haramdır
Aşık eyle elim üzre Allah’ım
Da’vam kim aşığam ipte yürüyem
Nefsi geçgin emre düşsem dürüyem
Cehli yumak derc oldu men ölürem
Aşık eyle ahım üzre Allah’ım
Aşktan ağır bela olmaz güzelim
Yaram kalpte çare olmaz melhemim
Gözyaşım tanık aşkına belalım
Aşık eyle varım üzre Allah’ım
Nice can kıldım geçti hoş canından
Safa bilmez ağıt kârı yadından
Ben o yare niza etsem bağrımdan
Aşık eyle veram üzre Allah’ım
Ahi kul ahmed karardır eyleşir
Çerağ olur da zulmete söylenir
Niyaz düşerde Rahman’la dertleşir
Aşık eyle duam üzre Allah’ım
aşık ahi kul ahmede yazmak nasib olmuştur.
Zikredelim gel Allah’ı
Aklı canım yok vallahi
Bir denize taht kurdum ki
Durmağa kim payanı yok
Nazar kıldım bir eşiğe
Gördüğümden kim deliye
Bir yüksekte köşk dimeğe
Çıkmağa merdivanı yok
Köşküne var girenlerin
Maksuduna erenlerin
Ene’l Hakk’ı diyenlerin
Sebebe ihtiyacı yok
Dergah budur agah budur
Düzer arzusun dem budur
Girer bir denize yunur
Gayri onun kenarı yok
Sözle ayan ilm iledir
Dille devran hüsünledir
Aşk-ı nazım Hakk iledir
Yar anın hiç nişanı yok
Hayalini gönül bilmez
Sıfatını elden görmez
Darasını akıl çekmez
Anmağa hem lisanı yok
İman ile hüsnün bilem
Nihan ile vasfın gizem
Beyan ile zatın yazam
Yazmağa can kalemi yok
Genci yaşlısı dertlisi
Yazar ayanı gizlisi
İlm ile cümle lisanı
Bilir dem tercümanı yok
Din içinde mü’min saydım
İns içinde kullar gördüm
Küfr içinden kafir çektim
Gezer ana ziyanı yok
Ahmed sorar sualini
Hakk’tan bekler meramını
Aşk iledir niyazını
Çözmeye imtihanı yok
Bahar ile yazı savdım
Gonca güle aşkı yazdım
Kullar ile cana düştüm
Aşıklara gazabı yok
Gelen geldi giden gitti
Gelen gitmem deyu öttü
Nefsi yenen Rabb’in bildi
Bulunmaya nazarı yok
Hakk nazar ider kullara
Kul döner türlü hallere
Bülbül yazar gönüllere
Gülşeninde bazarı yok
Sabah ağşam varım sersem
İsm-i Hakk’ı küne versem
Ölüp ölüp candan olsam
Dört kitapta inkarı yok
Hakk korkusu er eylesin
İşi gücü zâr eylesin
Cümle veli yar eylesin
Vuslat kılmaz ayanı yok
Aşktan ağıt kılar kime
Vere durur nur eline
Viran gönül şad yeline
Eser halden şikarı yok
Kendim bilem elden âri
Düşte gördüm baştan âri
Cana yazdım kuldan âri
Nazarına giresi yok
Hakk’ı sevem diyenleri
Nefsin zoru kılanları
Ettiğini bulanları
Yazar elden bizarı yok
Aşıkların darı ile
Yakupların zarı ile
İnayetin Bari ile
Salar kuldan nihanı yok
Ahi ahmed söyler sözi
Kan büridi iki gözi
Kara olmaz aşık yüzi
Yazar candan hesabı yok
Ahi ahmed aşık düşer
Kundurası şaki eyler
Ağşam sabah niyaz eder
Rabbisine kararı yok
aşık ahi kul ahmede yazmak nasib olmuştur