Canı cananıma serer olduğum
Hali kelamına kullar yetmez mi
Ben bir aşığınam sana döndüğüm
Hali celaline döşler yetmez mi
Bağlar güllerinen güler cemalin
Dağlar karlarınan kaşı kemanın
Güzel dillerinen yumuş benlerin
Hali nazenine huylar yetmez mi
Ağlar toprak olur yerde sürünür
Söyler kelam olur derde sürülür
Zikri burak ile arşda sunulur
Hali beratına suçlar yetmez mi
Seni sevmeseymiş eller sevmezmiş
Bağ-ı aşkına da ben’ler düşmezmiş
“İki” diyende “bir” olmaz düşlermiş
Hali cemaline nurlar yetmez mi
İman eylerim de Cemal kürside
Rahman ile bazar eyler türküde
Ümmet deyu nazar eyler fak’rime
Hali şefatine kullar yetmez mi
Hep uzağın nasib oldu kanmadım
Ağıt düzdüm ağu içtim ölmedim
Aşık olan uçar imiş sanmadım
Hali derdinize seher yetmez mi
Çifte benlerine aydır yüzüne
Yüzüm sürsem yanak deyu zülfüne
Kelam oldum binbir türlü nazına
Hali cefanıza nazlar yetmez mi
“Sabrı cemil” misin Kuran söylüyor
Katrem deryaya varır “hu” diliyor
Sana döndükçe bir canlar düşüyor
Hali zatınıza binler yetmez mi
Deli isem hangi gömlek kulunuz
Mecnun isem leyli bilmez ilmimiz
Cefa çeker seher düşmez nazınız
Hali zülfünüze yeller yetmez mi
Bu güzeli bahar saydım saçıldım
Bir buseyi bekle bekle kocaldım
Ömür deyu öptüm sevdim ucaldım
Hali ömrünüze düşler yetmez mi
Kaldır perçemini yüzler görünsün
Aldır yanakların dişler ıssırsın
Varıp döneceğin yollar aşınsın
Hali belinize şallar yetmez mi
Yeldir yelesice yeldir tozunan
Yeller eser imiş gülden nazınan
Kızlar açmış yumru lebler gülünen
Hali onbeşinde terler yetmez mi
Ahdim kavidir de nazın çekerim
Hatır yollamış da zehir içerim
Kaçtır bir bahara beş kış denklerim
Hali nizanıza közler yetmez mi
Kaç yaşadım dünya tadın almadım
Geldim kalakaldım cana katmadım
Güzel sevdim deyu başa gelmedim
Hali kazanıza kader yetmez mi
Aşret göçeyledi çifte sazınan
Kızlar ar eyledi nazı canınan
Yiğit yetim kaldı meydan tayınan
Hali erinize toylar yetmez mi
Canım sabreder ya yürek döyer mi
Gitti cananım da felek yazan mı
Selvi boydan ince belden geçen mi
Hali salanıza canlar yetmez mi
Ahi kul ahmede cefa yazılmış
Ağu içirmek bir güzel şartıymış
İçip içip arşa çıkan “kul”uymuş
Hali aşkınıza öl’ler yetmez mi
ahi kul ahmede nasibdir.