Ey Felek senin elinden
Neler çektim neler çektim
Her seherde ağlar gözüm
Halıma bakar ağlarım
Çığırırım Çalap deyu
Gel ağlatma beni deyu
Kimi sevsem seni deyu
Yoluna bakar ağlarım
Lütfeyle Rabb’im canımı
Silem gözümün yaşını
Şol mahşerde şu işimi
Yarime söyler ağlarım
Medet Allah’ım hay meded
Teslimdir sana canım hep
Halk içinde cümle ümmed
Duayı eyler ağlarım
Be gardaşlar bre bre
Yola düştüm gonca ile
Hakk’ın olmadığı yerde
Burnumu çeker ağlarım
Er olan meydana gelsin
Sorguma cevap yetirsin
Ne ben olam ne sen sensin
Kefeni sarar ağlarım
Benim dinimi kim pusar
Cenab-ı Hakk ona küser
Seher yeli sertçe eser
Tumanı çeker ağlarım
Aşık ahmed derde düşer
Gece gündüz harda yanar
Muhammed’li yolda düşer
Dolanı durur ağlarım
Bre ala gözlü dilber
Derdi aşkın nazı sürer
Bi hoş olmuş sürme çeker
Yiğidi yıkar ağlarım
Hey hünkarım sakın sakın
Var başına tacın takın
Olmaya devlet sıhhatin
Cihanı tutar ağlarım
Aşık ahmed der içinden
Ölüme ecel gecinden
Vefasız güzel ucundan
Yananı bilir ağlarım
Ne gezersin bu yerlerde
Seni uğratırlar derde
Aşkın bulunmadığı yerde
Zülfünü bağlar ağlarım
Hocamdan okudum elif
Bâ eyledim âna latif
Mim dalı sallı bir lütuf
Kuran’ı okur ağlarım
Ahi ahmed çare nedir
Melhem olmaz yare budur
İki kaşın arasıdır
Nazını çeker ağlarım
Kaşları kurulu yaydır
Yüzün değirmensi aydır
Koynun girilesi zordur
Sazını çalar ağlarım
Güzel bel’olur yumuştan
Hiç yük etmeye bacından
Acunda densiz ucundan
Virane düşer ağlarım
Kul ahmedin sözü dertli
Sine deler katlı katlı
Kulluk eder şartlı şurtlu
Aczine düşer ağlarım
sorgu: kabirde münker nekir meleklerin sorgusu
pusar: küçümser
tuman: don
harda: ateşte
bac: bedel
acun: dünya
ahi kul ahmede nasib olmuştur bunlar
Ben bir elif olsam başa
Kim hu dokur önden sona
Bir güzelce sunar Hakk’a
Hediyemi bilmez imiş
Ben bir aşk-ı elif kulum
Hakkın zatı arar kelim
Gayri olmaz O’nsuz ölim
Gördüğümü bilmez imiş
Güle yazdım elif bilmez
Baha kılsam nazın çekmez
Eller ile dirlik düşmez
Dostluğumu bilmez imiş
Yollar elif diye uzar
Baştan uca eğri gider
Ben bir yolcu olsam eğer
Muradımı bilmez imiş
Elif tekdir teke gider
Cana vursam uçar gider
Ben bir aşık olsam eğer
Çaldığımı bilmez imiş
Elif diye söyler sözüm
Ba’dan yana inler sazım
Aşık olan ağlar gülüm
Gülşenimi bilmez imiş
Kimler elif elif diye
Elif için canlar vere
Damdan düşen kullar öle
Öldüğümü bilmez imiş
Kullar ağlar elif içun
Elif olan kullar uçun
Saki olsam Rahman içun
Çakırımı bilmez imiş
Birim birdir elif birden
İki ben’dir sayar elden
Çalsam kapın yine senden
Kulluğumu bilmez imiş
Hakk’tan gayri bilmez kulum
Gayri desem yansır eşim
Hakk’ın zatı uğraş gülüm
Bazarımı bilmez imiş
Elif ba’ya er mi durur
Ba’yı Hakk’ın sazı bilir
Elif ba’sız ne mi olur
Hazanımı bilmez imiş
Eliflerin bostanıdır
Aşıkların destanıdır
Nazargahi ilahidir
İrfanımı bilmez imiş
Elif benim sırrım yazar
Tövbe etsem ben’i düşer
Teke düştüm ölsem yeter
Yokluğumu bilmez imiş
Hakka çaldım elif sazım
Baha oldum candan geçim
Ben bu söze sırlar biçim
Açtığımı bilmez imiş
Sahralarda elif gezer
Çöller aşıp fizan düzer
Kaftan öte anka uçar
Mekanımı bilmez imiş
Musa oldum Turda elif
Yaka durdu nurla elif
Kelim deyu yazmış elif
Türabımı bilmez imiş
Rahman deyu yazar elif
Günah deyu kızar elif
Ölçe dursam kullar elif
Kendileri bilmez imiş
Kul ahmedim kullar aşkın
Elif yaz ki dünya düşsün
Muhammed’e ümmet yazsın
Eğriliği bilmez imiş
ahi kul ahmede nasibdir.
Hakk fermanı ulaştı kudret elinden
Düştüm dipsiz denize yüzmek zorundan
Kadir-i mutlak ferman eyledi ânâ
Elhamdülillah salim çıkardı câna
Beş yaşında okudum elif ba’ya er
Altı yaşında şakıdım Yunus derler
On yaşımda içtim şarab pir elinden
Mevlana derler aşk-ı canan kulundan
On dördümde Hakk’ı sual ettik biraz
Hakikat vücud buldu iman et aymaz
Yirmiye erdim ömrüm gitti uçmuşum
Bağrım açtım aklım şaştı düşmüşüm
Çok vuruştum nefs ve şeytan hasım dura
Sabır ve rıza er durdum makam ola
Yirmibeş tam karışmağa meyil oldu
Meyil kim her yanım aşka zeyil oldu
Otuzumda çevrilmedim sağ yanıma
Öz nefse bekçi durdum fakr ve rızana
Otuz beşte “bela” diyen ruhlar kelam
Sır şerbetinin sakisi Rasul Selam
Kırkta daldım derya ne Rahmete bandım
Cevher-i Marifete ol sırdan erdim
Mum gibi eridim pervaneye döndüm
Aklım zayi oldu divaneye şaştım
Kırk beşte cehle çiğnetir toprak gibi
“Hu, Hu” aşkına döküldüm yaprak gibi
Bin paralık kıymeti bir pula sattım
Anka olup kaf dağına kanat çırptım
Ellide paralandı döndü dergaha
Her ne günah var ise şeytandan yana
Tövbekar oluptur Hakk’a boyun sundum
Ol günahı sevaba Kerim’i buldum
Hakk Rasul’ün vahyi Cebrail oluptur
“Zikr edesin” dedi Rahman, “kul” oluptur
Mevlana, Habib-i Neccar ve Hakk Rasul
Elli beşte tamam oldu üç el husul
Onca rahmet çoğ idi saldım ümmete
Kim dahi sıkışa koşturdu ahmed’e
Şeriat evladır bostan yaptım cevlan
Tarikat âlî oldu gülizar seyran
Hakikat anka’dır uçarmış kaf’larda
Marifet eşiğin geçermiş “kul”lar da
“Elest” bir şaraptır Mürşidi verirmiş
Kararınca içenler mürşid olurmuş
Canla canan bir oldu deyu harında
Aşkımı levhe yazdı “kul” der arşında
İmdi ahmed yandıkça can mı canan mı
Bir olmaya vardıkça candan geçen mi
Perdeler hicap senin gülün gülşen mi
Gül olmağa kim vardan yoğa göçen mi
Çok tamah kılma dünya çeker seni de
Sert düşersin hem cehle yazar teni de
ahi kul ahmed senin kararın nedir
Bir kararın yoktur aşkda zarın nedir
Ahi ahmed için dışın yanıverdi
Yanmak ne ki saç üstünde pişiverdi
not: dün Samsun’a hayırlı işe (Kız istemeğe) giderken ulusoy otobüsünde yazıldı sevgili dostlar. kız çok zorda çok zorda…
ahi kul ahmed