Şavkı vurur bahçalarda yar onmaz
Bir yar sevdim ele güne benzemez
Kime ne ki sevdiceğim yar aymaz
Hasbihali ele güne benzemez
Suya gider su testisi om’zunda
Söyleşir dilleri pınar başında
Benim yarim de girmiş on beşinde
Bakışları ele güne benzemez
Bahar gelmiş bahçalarda gül benim
Eser olmuş seherlerde gül benim
Kime n’olmuş güzellerde gül benim
Benim yarim ele güne benzemez
Benim yarim yazılarda yaylanır
Yaylanırda kolum üzre yaslanır
Yarın iki oğlan boylu boslanır
Çotakları ele güne benzemez
Al tumanı al yemenin üstüne
Sürme çeker ala gözün üstüne
Altun akçe ak gerdanın üstüne
Turalamış ele güne benzemez
Zülüflerin tel tel olmuş dökülür
Dökülürde ak gerdana saçılır
Al yanaktan alma alma öpülür
Öpücüğü ele güne benzemez
Benim yarim sunaların başıdır
Kadir kıymet bilmek onun işidir
Baha ister canım yansın düşüdür
Haytalığı ele güne benzemez
Salmaz gurbete de yanında dursam
Akşam sabaha da katışa dursam
Ölmeden önce de bir ölüversem
Tarikatı ele güne benzemez
Kalaylı tastan su içmek misali
Dalına verir uzayan kol hani
Beraberce yaşlanmaktır muradı
Kocalığı ele güne benzemez
Datlıdır dilleri döktürür balı
Maniler söylenir dokurken halı
Ağzında sakızı tamam olmalı
Sohbeti de ele güne benzemez
Baharı beklerim açılsın gülüm
Sunamı denklerim bahasın verim
Kimseler duymadan koynuna girim
Sıcaklığı ele güne benzemez
Var mıdır dahası da bundan kelli
Öteyi ne sen sor ne ben söyleyi
Nazardan saklasın rabbim bizleri
Muhabbeti ele güne benzemez
Aşıktır ahmedim kuldan nicesi
Çarha verdim çekemez kim niceyi
Bahası da bir çift beldir inceyi
Dolanırım ele güne benzemez
aşık ahi kul ahmed nasibidir
Tatlı dilli güler yüzlü hallıdır
Cana reva canana hem datlıdır
Onca güzel içinde bir türlüdür
Urfa Maraş’ta baş gelir bu gelin
Yüreğim erir de ahdim kavidir
Al yanaktan bir buseye şakidir
Kırkı leşker yüz çerinin başıdır
Acem ilinde baş gelir bu gelin
Katar katar illere uğrar imiş
Sürme gözler dervişler yıkar imiş
Kılınç vurup zalim kanı dökermiş
Adil işinde baş gelir bu gelin
Kah bülbül olur şakır seherde
Kah güller açıp kokar gülşende
Kah namaz kılar mahfil ardında
İman şevkinde baş gelir bu gelin
Hele bir yol verin şu has geline
Sözü sohbeti kim iman getire
Kaç vaize ile kimler tartıla
Ağır kefede daş gelir bu gelin
Güzelliği yedi düvele varır
Leblerini al ipeğe gizletir
Gün gelir bir koç yiğit söylenir
Yatar koluna baş gelir bu gelin
Bir kusur yakıştıramam tenine
Bin koç yiğit denk tutarmış boyuna
En sonunda düşer mi bu “kul”una
Sarar koynuna hoş gelir bu gelin
ahi kul ahmed’e nasib
Bakmayın benim ağladığıma
Bir ataş düştü gönlüm yareli
Etmeyin benim eylediğime
Bir ataş düştü yarim yareli
Al Kızılırmak gibi çağlarım
Deli devrek döner de eğlerim
Al yeşilli gelinler çekerim
Bir ataş düştü gelin yareli
Irmak bucağı da buz tutmazmış
Yeşil başa çifte salınmazmış
Anaç vurunca kirik yanarmış
Bir ataş düştü yavrun yareli
Yel estikçe bağrım yarelenir
Üç gün gülsem beş gün karelenir
Yar eğlendikçe başım dertlenir
Bir ataş düştü halin yareli
Acem illerinden garib geldim
Yol yordam bilmez bir fakir kulum
Zaviyeniz açılmaz mı gülüm
Bir ataş düştü yaban yareli
Seni doyurmak bize gerektir
Sofra düzmek hep ola adettir
Ahi derler yarenlik sohbettir
Bir ataş düştü yaran yareli
Hoşluğumuz kerem eyler iken
Bir yar içun başım terler iken
Gerdana beşi birlik dar iken
Bir ataş düştü saran yareli
Bre yiğidim sebatın yoktur
Ağşama sarsan sabahın yoktur
Al yanaktan da ötesi yoktur
Bir ataş düştü öpsen yareli
Yar göç eylemiş seher vaktinde
Düzelirmiş yükü at üstünde
Selam vermezmiş boy’un içinde
Bir ataş düştü nazın yareli
Ahi kul ahmed yanar yakılır
Yarim gitti deyu var döğünür
Eller güler şu bağrım delinir
Bir ataş düştü bağrın yareli
ahi kul ahmed’e nasib